home gothic database text


Corinthians II chapter 5

Corinthians II 5:1
A  .... us guda habam, gard unhanduwaurhtana aiweinana in himinam.
B  Witum auk þatei, jabai sa airþeina unsar gards þizos hleiþros gatairada, ei gatimrjon us guda habam, gard unhanduwaurhtana aiweinana in himinam.
— οἴδαμεν γὰρ ὅτι ἐὰν ἡ ἐπίγειος ἡμῶν οἰκία τοῦ σκήνους καταλυθῇ, οἰκοδομὴν ἐκ θεοῦ ἔχομεν οἰκίαν ἀχειροποίητον αἰώνιον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
— For we know that if our earthly house of this tabernacle were dissolved, we have a building of God, an house not made with hands, eternal in the heavens.
Corinthians II 5:2
A  unte jah in þamma swogatjam, bauainai unsarai þizai us himina ufarhamon gairnjandans,
B  unte jah in þamma swogatjam, bauainai unsarai þizai us himina ufarhamon gairnjandans,
— καὶ γὰρ ἐν τούτῳ στενάζομεν, τὸ οἰκητήριον ἡμῶν τὸ ἐξ οὐρανοῦ ἐπενδύσασθαι ἐπιποθοῦντες,
— For in this we groan, earnestly desiring to be clothed upon with our house which is from heaven:
Corinthians II 5:3
A  jabai sweþauh gawasidai, ni naqadai bigitaindau.
B  jabai sweþauh jah gawasidai, ni naqadai bigitaindau.
— εἴ γε καὶ ἐκδυσάμενοι οὐ γυμνοὶ εὑρεθησόμεθα.
— If so be that being clothed we shall not be found naked.
Corinthians II 5:4
A  jah auk wisandans in þizai hleiþrai swogatjam kauridai, ana þammei ni wileima afhamon, ak anahamon, ei fraslindaidau þata diwano fram libainai.
B  jah auk wisandans in þizai hleiþrai swogatjam kauridai, ana þammei ni wileima afhamon, ak anahamon, ei fraslindaidau þata diwano fram libainai.
— καὶ γὰρ οἱ ὄντες ἐν τῷ σκήνει στενάζομεν βαρούμενοι, ἐφ' ᾧ οὐ θέλομεν ἐκδύσασθαι ἀλλ' ἐπενδύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ζωῆς.
— For we that are in this tabernacle do groan, being burdened: not for that we would be unclothed, but clothed upon, that mortality might be swallowed up of life.
Corinthians II 5:5
A  aþþan saei jag~gamanwida uns du þamma guþ, saei jah gaf unsis wadi ahman.
B  aþþan saei jah gamanwida uns du þamma guþ, saei jah gaf unsis wadi ahman.
— ὁ δὲ κατεργασάμενος ἡμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο θεός, ὁ δοὺς ἡμῖν τὸν ἀρραβῶνα τοῦ πνεύματος.
— Now he that hath wrought us for the selfsame thing is God, who also hath given unto us the earnest of the Spirit.
Corinthians II 5:6
A  gatrauandans nu sinteino jah witandans þatei wisandans in þamma leika afhaimjai sijum fram fraujin;
B  gatrauandans nu sinteino jah witandans þatei wisandans in þamma leika afhaimjai sijum fram fraujin;
— θαρροῦντες οὖν πάντοτε καὶ εἰδότες ὅτι ἐνδημοῦντες ἐν τῷ σώματι ἐκδημοῦμεν ἀπὸ τοῦ κυρίου,
— Therefore we are always confident, knowing that, whilst we are at home in the body, we are absent from the Lord:
Corinthians II 5:7
A + B unte þairh galaubein gaggam, ni þairh siun.
— διὰ πίστεως γὰρ περιπατοῦμεν οὐ διὰ εἴδους –
— (For we walk by faith, not by sight:)
Corinthians II 5:8
A + B aþþan gatrauam jah waljam mais usleiþan us þamma leika jah anahaimjaim wisan at fraujin.
— θαρροῦμεν δὲ καὶ εὐδοκοῦμεν μᾶλλον ἐκδημῆσαι ἐκ τοῦ σώματος καὶ ἐνδημῆσαι πρὸς τὸν κύριον.
— We are confident, I say, and willing rather to be absent from the body, and to be present with the Lord.
Corinthians II 5:9
A  inuþ~þis usdaudjam, jaþþe anahaimjai jaþþe afhaimjai, waila galeikan imma.
B  inuh þis usdaudjam, jaþþe anahaimjai jaþþe afhaimjai, waila galeikan imma.
— διὸ καὶ φιλοτιμούμεθα, εἴτε ἐνδημοῦντες εἴτε ἐκδημοῦντες, εὐάρεστοι αὐτῷ εἶναι.
— Wherefore we labour, that, whether present or absent, we may be accepted of him.
Corinthians II 5:10
A + B unte allai weis ataugjan skuldai sijum faura stauastola Xristaus, ei ganimai hvarjizuh þo swesona leikis, afar þaimei gatawida, jaþþe þiuþ jaþþe unþiuþ.
— τοὺς γὰρ πάντας ἡμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ χριστοῦ, ἵνα κομίσηται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε φαῦλον.
— For we must all appear before the judgment seat of Christ; that every one may receive the things done in his body, according to that he hath done, whether it be good or bad.
Corinthians II 5:11
A + B witandans nu agis fraujins mannans fullaweisjam, guda swikunþai sijum. aþþan wenja jah in miþwisseim izwaraim swikunþans wisan uns,
— εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ κυρίου ἀνθρώπους πείθομεν, θεῷ δὲ πεφανερώμεθα: ἐλπίζω δὲ καὶ ἐν ταῖς συνειδήσεσιν ὑμῶν πεφανερῶσθαι.
— Knowing therefore the terror of the Lord, we persuade men; but we are made manifest unto God; and I trust also are made manifest in your consciences.
Corinthians II 5:12
A  ni ei aftra uns silbans uskannjaima izwis, ak lew gibandans izwis hvoftuljos fram unsis, ei habaiþ wiþra þans in andwairþja hvopandans jan~ni in hairtin.
B  ni ei aftra uns silbans uskannjaima izwis, ak lew gibandans izwis hvoftuljos fram uns, ei habaiþ wiþra þans in andwairþja hvopandans jah ni hairtin.
— οὐ πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνομεν ὑμῖν, ἀλλὰ ἀφορμὴν διδόντες ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώπῳ καυχωμένους καὶ μὴ ἐν καρδίᾳ.
— For we commend not ourselves again unto you, but give you occasion to glory on our behalf, that ye may have somewhat to answer them which glory in appearance, and not in heart.
Corinthians II 5:13
A + B unte jaþþe usgeisnodedum, guda, jaþþe fullafraþjam, izwis.
— εἴτε γὰρ ἐξέστημεν, θεῷ: εἴτε σωφρονοῦμεν, ὑμῖν.
— For whether we be beside ourselves, it is to God: or whether we be sober, it is for your cause.
Corinthians II 5:14
A + B unte friaþwa Xristaus dishabaiþ uns,
— ἡ γὰρ ἀγάπη τοῦ χριστοῦ συνέχει ἡμᾶς, κρίναντας τοῦτο, ὅτι εἷς ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν: ἄρα οἱ πάντες ἀπέθανον:
— For the love of Christ constraineth us; because we thus judge, that if one died for all, then were all dead:
Corinthians II 5:15
A  domjandans þata þatei ains faur allans gaswalt, þannu allai gaswultun, jah faur allans gaswalt, ei þai libandans ni þanaseiþs sis silbam libaina, ak þamma faur sik gaswiltandin jah urreisandin.
B  domjandans þata þatei ains faur allans gaswalt, þannu allai gaswultun, jah faur allans gaswalt, ei þai libandans ni þanaseiþs sis silbam libaina[i], ak þamma faur sik gaswiltandin jah urreisandin.
— καὶ ὑπὲρ πάντων ἀπέθανεν ἵνα οἱ ζῶντες μηκέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόντι καὶ ἐγερθέντι.
— And that he died for all, that they which live should not henceforth live unto themselves, but unto him which died for them, and rose again.
Corinthians II 5:16
A  swaei weis fram þamma nu ni ainnohun kunnum bi leika; jabai ufkunþedum bi leika Xristu, akei nu ni þanaseiþs ni kunnum.
B  swaei weis fram þamma nu ni ainnohun kunnum bi leika; jabai ufkunþedum bi leika Xristu, akei nu ni þanaseiþs ni kunnum ina.
— ὥστε ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ νῦν οὐδένα οἴδαμεν κατὰ σάρκα: εἰ καὶ ἐγνώκαμεν κατὰ σάρκα χριστόν, ἀλλὰ νῦν οὐκέτι γινώσκομεν.
— Wherefore henceforth know we no man after the flesh: yea, though we have known Christ after the flesh, yet now henceforth know we him no more.
Corinthians II 5:17
A + B swaei jabai hvo in Xristau niuja gaskafts, þo alþjona usliþun; sai, waurþun niuja alla.
— ὥστε εἴ τις ἐν χριστῷ, καινὴ κτίσις: τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονεν καινά:
— Therefore if any man be in Christ, he is a new creature: old things are passed away; behold, all things are become new.
Corinthians II 5:18
A  aþþan alla us guda, þamma gafriþondin uns sis þairh Xristu jag~gibandin unsis andbahti gafriþonais.
B  aþþan alla us guda, þamma gafriþondin uns sis þairh Xristu jah gibandin uns andbahti gafriþonais.
— τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ θεοῦ τοῦ καταλλάξαντος ἡμᾶς ἑαυτῷ διὰ χριστοῦ καὶ δόντος ἡμῖν τὴν διακονίαν τῆς καταλλαγῆς,
— And all things are of God, who hath reconciled us to himself by Jesus Christ, and hath given to us the ministry of reconciliation;
Corinthians II 5:19
A + B unte sweþauh guþ was in Xristau manaseþ gafriþonds sis, ni rahnjands im missadedins ize jah lagjands in uns waurd gafriþonais.
— ὡς ὅτι θεὸς ἦν ἐν χριστῷ κόσμον καταλλάσσων ἑαυτῷ, μὴ λογιζόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώματα αὐτῶν, καὶ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆς.
— To wit, that God was in Christ, reconciling the world unto himself, not imputing their trespasses unto them; and hath committed unto us the word of reconciliation.
Corinthians II 5:20
A  faur Xristu nu airinom, swe at guda gaþlaihandin þairh uns; bidjandans faur Xristu gagawairþnan guda.
B  faur Xristu nu airinom, swe at guda gaþlaihandin þairh uns; bidjam faur Xristu gagawairþnan guda.
— ὑπὲρ χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν ὡς τοῦ θεοῦ παρακαλοῦντος δι' ἡμῶν: δεόμεθα ὑπὲρ χριστοῦ, καταλλάγητε τῷ θεῷ.
— Now then we are ambassadors for Christ, as though God did beseech you by us: we pray you in Christ's stead, be ye reconciled to God.
Corinthians II 5:21
A  unte þana ize ni kunþa frawaurht, faur uns gatawida frawaurht, ei weis waurþeima garaihtei gudis in imma.
B  unte þana izei ni kunþa frawaurht, faur uns gatawida frawaurht, ei weis waurþeima garaihtei gudis in imma.
— τὸν μὴ γνόντα ἁμαρτίαν ὑπὲρ ἡμῶν ἁμαρτίαν ἐποίησεν, ἵνα ἡμεῖς γενώμεθα δικαιοσύνη θεοῦ ἐν αὐτῷ.
— For he hath made him to be sin for us, who knew no sin; that we might be made the righteousness of God in him.

| | xml